Methadonverslaving

Ik ben 15 jaar verslaafd geweest aan heroïne. Van mijn 30 ste tot mij 45 ste . Daarna methadon . V we rschillende pogingen gedaan om ook daarmee te stoppen maar helaas kreeg ik dan rare reacties , hallucinaties ,psychoses en heel depressief . Op advies dus op een onderhoudsdosis van 25 mg ,5 tabl. Gaan zitten . In de ochtend neem uk er 2 en om 10 uur in de avond 3 plus oxcazepam.Ik ben zo bang dat mijn lichaam en geest hier slechter van worden . Ik dat mogelijk en hebben jullie misschien een tip voor iets anders wat minder zwaar is .? Ik schaam mij ook ontzettend en er zijn maar 2 mensen in mijn omgeving die hiervan op de hoogte zijn . Mij kinderen heb ik al genoeg ellende meegegeven dit wil ik zelf doen . Ik hoop dat jullie een advies voor mij hebben . Help ?

Beste vraagsteller,

Ik begrijp je probleem. 

Allereerst: je kán oud worden met deze medicatie. Je bent eraan gewend, je lijf wil zelfs niet zonder. Laat je goed voorlichten door mij nu, of door je eigen arts, dat je er niet slechter van wordt. Je functioneert momenteel beter mét de medicatie. Dat is 1.

Het 2e punt is jouw oordeel erover. De betekenis die je eraan geeft. Die maakt dat je er geestelijk inderdaad slechter van wordt. Die moet je wel even opnieuw gaan bekijken: hoe erg is het nou eigenlijk dat slikken? Hoe zwaar zijn die tabletten nou eigenlijk? Ik vind juist dat je op een heel lage dosis staat, super mooi behaald resultaat al.  Gestopt met heroïne na 15 jaar: applaus! Super knap! Wat een weg van herstel heb je al achter de rug. Als iemand je kinderen dit zou uitleggen zouden ze deze waardering kunnen delen. Een ander moet elke dag insuline nemen. Voor jou werkt het kennelijk tegen psychose. Dat is toch mooi? 

Ga hier eens over nadenken en kijk of je het kan gaan accepteren.

En verder:

Je hebt al afbouwpogingen gedaan , maar ik vraag me af of daar ook een hele langzame methode bij zat: een maand op 22,5 mg,  een maand op 20 mg, een maand op 17.5 mg enz enz.   Dit kon wel eens de methode zijn. Of 2 maanden per 2,5 mg. Nog langer, nou én? 

Hiernaast lees ik een veelvoorkomende karaktertrek, die van de schaamte. Zo noemen ze verslaving ook wel eens: de ziekte van de schaamte.  Dat betekent dat je jezelf afwijst. Dat heb je een keer aangeleerd helaas. Maar dat je dat doet, dat zelfafwijzen, vind je ook weer stom van jezelf waarschijnlijk.  Je vindt je zelf dan zwak. Ook geef jij je kinderen ellende, denk je. Weer een zelfafwijzing erbij. En dat terwijl je er niets aan kon doen: je was immers verslaafd. Sterker nog: je hebt een heldendaad verricht.

Je vraagt om een advies: stop met zelfafwijzing. Dat is te leren! Je kan het boek van Jan Geurtz (ex-verslaafd) lezen: "De verslaving voorbij." En je kan therapie nemen voor traumaverwerking of voor zelfbeeldversterking.  Dan komt die pillenafbouw vanzelf wel. Of niet. En dat is ook goed.

Succes , eventueel tot mails ik ben heel benieuwd wat je gaat doen.

Met vriendelijke groet,

Gerard A

verslavingsarts