Dag mensen, Ik wil hier mijn verhaal kwijt...

Dag mensen, Ik wil hier mijn verhaal kwijt aan jullie, hopende dat jullie hier misschien iets aan hebben.. Zo`n 6 jaar geleden ben ik gaan blowen, vet relaxed na schooltijd en al snel wat spul in huis gehaald. Muziek maken ging relaxter en alles was gewoon veel toffer als ik stoned was.. ik keek dus al snel weer uit na mijn volgende jointje en hing veel met mensen die ook blowden. Ik woonde al samen en deed een studie en speelde in bands en dacht alles wel voor elkaar te hebben.. alles kwam me aanwaaien zeg maar. Het blowen begon grotere vormen aan te nemen en ik rookte zowat dagelijks wiet. Hoe stoneder ik was hoe beter vond ik.. gamen, muziek maken, stappen, films, dat waren dingen waarbij ik stoned moest zijn.. dan was het pas vet!! Ik was lui en kocht vaak voor 25/50 euro wiet en draaide ze dan in een keer voor en markeerde mijn joints zelf met een W en een H, dan wist ik welke een Hasj of Wiet joint was. Ook voor het slapen gaan een joint in bed, smoken totdat ik zo knetter was zodat ik niets meer kon. Ik praatte enkel over wiet en wiet was een centraal iets in mijn leven, ik deed steeds minder, werd chagrijnig naar mijn omgeving en kwam altijd te laat op school. Dit resulteerde erin dat ik van mijn opleiding werd gestuurd en een jaar thuis kwam te zitten. Toen is de ellende pas echt begonnen... ik blowde ongeveer 10 joints per dag, en dat als een 20 jarige jongen.. ik voelde me steeds kutter en wilde weinig meer, sociale angst en depressies kwamen de hoek om kijken, terwijl ik altijd alles voor elkaar had!! Dat snapte en accepteerde ik niet.. duszz?? Stevig doorblowen.. Nog steeds woonde ik samen met mijn vriendin en heb het haar daar zwaar moeilijk mee gemaakt.. ik heb nog stoned toelating gedaan ergens en ben zowat ook nog aangenomen, maar door mijn psychische klachten lukte het mij niet om die studie voort te zetten.. Ik zat dus weer thuis en de klachten bleven, maar tot overmaat van ramp werd ik licht psychotisch en waande mijzelf een heel ander persoon en zag mensen om mij heen afstand van mij nemen.. het was allemaal hun schuld dacht ik. Er kwam een moment dat ik voor de keus werd gesteld door mijn vriendin en familie.. stoppen en hulp zoeken dus.. na 2 mislukte stoppogingen met moeite gestopt en heb daarna 9 klote maanden moeten doorstaan vol angst en depressieve gevoelens.. ik wou niet meer en kon niet meer en lag de ganse dag in mijn nest. Met behulp van medicatie en doorzettingsvermogen heb ik de boel weer aardig op de rit en ben clean.. nu pas zie ik wat het blowen mij heeft gedaan, ik heb er van geleerd en ben bewuster gaan leven. Dus pas op mensen, blow met mate en geniet ervan als je dat kan, maar pas ermee op, want het kan erin sluipen en je leven verneuken.