Grenzen aangeven

Bepaal je grenzen en bescherm je eigen belangen
Het komt veel voor dat mensen die met een verslaafde samenleven of bevriend zijn, steeds meer van zichzelf gaan inleveren. Ze laten hun leven steeds meer door de verslaving sturen. Bij het willen helpen van die persoon cijferen ze zichzelf weg en gaan ze steeds meer accepteren.

Bedenk wat jouw grenzen zijn en wat je nog aantrekkelijk in de relatie vindt.

Leg uit wat jijzelf van plan bent
Leg uit wat je van plan bent te doen als hij/zij geen hulp zoekt. Zeg dat je dat niet doet om te straffen, maar om jezelf te beschermen tegen de gevolgen van zijn/haar verslaving. Wat je van plan bent, kan dan variëren. Roep echter geen dingen die je toch niet kunt of wilt uitvoeren.

Geen constante strijd
Constante strijd over onacceptabel gedrag is zinloos. Zoek het evenwicht tussen grenzen stellen aan gedrag enerzijds en het vermijden van constante strijd anderzijds. Het helpt niet om constant te gaan drammen of om een enorme druk uit te oefenen. Dat roept extra verzet en ontkenning op. Als je constant strijdt over het gebruik of de gevolgen daarvan, raak je zelf uitgeput. Stel prioriteiten en maak ruimte voor ontspanning en een goede sfeer als dat nog kan.

Maak je grenzen duidelijk, ook voor jezelf
Weet wat je echt niet accepteert, doe jezelf geen geweld aan. Verslavingsproblemen duren vaak geruime tijd. Vaak zelfs jaren. Het is daarom nodig om zuinig op jezelf te zijn en grenzen aan te geven. Het feit dat je een grens stelt en een consequentie / sanctie daaraan verbindt, betekent nog niet dat je je zin krijgt. Maar het stellen van grenzen is een voorwaarde om je eigen belangen (of die van andere gezinsleden) te beschermen. Als je geen grenzen stelt en alles laat gebeuren, lever je in en word je een speelbal van de verslaafde persoon.

Wat zijn ‘goede’ grenzen?

• Grenzen moeten bij je passen. Wat de ene persoon accepteert, is voor een ander niet aanvaardbaar. Mensen kunnen daarom maar beter grenzen stellen die bij ze passen. De ene ouder zal zeggen dat het kind niet thuis mag blowen, terwijl een ander zal zeggen dat het blowen uitsluitend thuis mag. De een accepteert drank of drugs helemaal niet, terwijl de ander minderen of gematigd gebruik aanvaardbaar vindt.

• Als ouders gezamenlijk een kind opvoeden, werkt het beter als men het er over eens is welke grenzen worden gesteld. In veel gevallen leidt dat tot een compromis.

• Stel reële grenzen met reële consequenties/sancties.

• Grenzen zijn tijdelijk en uitvoerbaar: word geen gevangene van door jou gestelde grenzen.

• Let op je rode lijnen. Iedereen heeft grenzen die je niet kunt laten passeren zonder dat je zelf echt schade oploopt. Die rode lijnen/grenzen kunnen voor mensen verschillen zijn. Maar voor bijna iedereen geldt dat geweld, diefstal, intimidatie te schadelijk zijn om te kunnen accepteren.